کسانی که جلال را نمیشناسند از الفتح بپرسند
ارسال شده در
88/7/28:: 6:5 صبح
توسط محمد منطقی
روزنامه خبر نوشت:
جلال‌الدین فارسی پس از پیروزی انقلاب اسلامی به عضویت حزب جمهوری اسلامی درآمد و کاندیدای اولین دوره انتخابات ریاست جمهوری از طرف این حزب بود.
او سال‌های متوالی از عمر خود را به عنوان چریک در لبنان گذراند به طوری که بعدها عضو حزب الفتح این کشور شد و به همین دلیل نیز شعار انتخاباتی خود را این گونه انتخاب کرده بود: «کسانی که جلال را نمیشناسند از الفتح بپرسند». ولی او با وجود شانس زیادی که برای پیروزی داشت تنها به این خاطر که تبعه ایران در گذشته نبوده وافغانی است مجبور به واگذاری صحنه به حریفش ابوالحسن بنی‌صدر شد.
این مقدمه‌ای شد برای کناره‌گیری فارسی از قدرت. خودش دراین باره می‌گوید: «من شغل وزارت کشور و نخست‌وزیری را کنار گذاشتم و سی سال فکر کرده‌ام تا بر‌اساس مطالعات پیشین و اشرافم بر قرآن به شناخت انقلاب اسلامی واقعی بر اساس آموزه‌های وحیانی قرآنی نائل شوم.» جلال‌الدین فارسی حالا در سن هفتادوشش سالگی و از کنج خانه‌اش در فرمانیه تهران در همان معدود گفت‌و‌گوهای خود با مطبوعات هم دست از نفد دولتمردان این سه دهه برنمی دارد. نقدهایی که پایه‌ای‌تر از آن چیزی است که حتی بشود فکرش را کرد.
او به رغم تغییرات ایجاد شده در قانون اساسی ایران، همچنان فراموش نکرده است که پیش‌نویس اولیه قانون اساسی توسط حسن حبیبی و البته به سفارش امام خمینی (ره) در پاریس تهیه شد.
هرچند که آن قانون تغییرات ماهوی بسیار پیدا کرد با این حال فارسی بی‌پرده می‌گوید: «انقلاب ما از آن روزی که قانون آن بر اساس قانون فرانسه نوشته شد و پارلمان و هیأت‌وزرا و دیوان محاسبات با الگوبرداری از آن کشورها شکل گرفت، از «نه شرقی و نه غربی» و الگوی دولت وحیانی-نبوی دور شد».
او حتی می‌گوید: «رابطه من با امام خوب بود اما برخی بدخواهان این رابطه را تضعیف کردند...» و در ادامه می‌گوید: «انقلاب ایران بر اساس آموزه‌های نبوی - وحیانی تحقق پیدا کرد و اگر کسانی که درمصدر قدرت بودند اجازه می‌دادند آن ادبیات انقلابی منتشر شود و اگر دست‌های تبهکاری وجود نداشت، امروز ملت ما به نتایج مطلوب خود در حکومت اسلامی رسیده بود.
جلال‌الدین فارسی اما در تازه‌ترین اظهار‌نظرش با لحنی گزنده و با همان کلیدواژه مخصوص به خود یعنی «اسلام وحیانی و آموزه‌های دینی» دست به تحلیلی متفاوت درباره حوادث پس از انتخابات زده است.
او می‌گوید: من معتقدم که میر‌حسین موسوی و مهدی کروبی هیچ شناختی نسبت به اسلام وحیانی و آموزه‌های دینی ما ندارند. سطح علمی و دانش آنها بسیار نازل است و همین عدم‌آگاهی سبب شده است که در اتخاذ تصمیمات خودشان به بیراهه سوق پیدا کنند. فارسی چندگام جلوتر رفته و مدعی شده است که افرادی که شعار «نه شرقی نه غربی جمهوری ایرانی» را سر می‌دهند به نوعی به سمت فاشیست‌گرایی تمایل پیدا کرده‌اند و فاشیست‌ها از مبانی فکری و نظری موسولینی و هیتلر تبعیت می‌کنند چراکه آنها هم نژادپرست و هم ناسیونالیست بودند.
جلال‌الدین فارسی پس از پیروزی انقلاب اسلامی به عضویت حزب جمهوری اسلامی درآمد و کاندیدای اولین دوره انتخابات ریاست جمهوری از طرف این حزب بود.
او سال‌های متوالی از عمر خود را به عنوان چریک در لبنان گذراند به طوری که بعدها عضو حزب الفتح این کشور شد و به همین دلیل نیز شعار انتخاباتی خود را این گونه انتخاب کرده بود: «کسانی که جلال را نمیشناسند از الفتح بپرسند». ولی او با وجود شانس زیادی که برای پیروزی داشت تنها به این خاطر که تبعه ایران در گذشته نبوده وافغانی است مجبور به واگذاری صحنه به حریفش ابوالحسن بنی‌صدر شد.
این مقدمه‌ای شد برای کناره‌گیری فارسی از قدرت. خودش دراین باره می‌گوید: «من شغل وزارت کشور و نخست‌وزیری را کنار گذاشتم و سی سال فکر کرده‌ام تا بر‌اساس مطالعات پیشین و اشرافم بر قرآن به شناخت انقلاب اسلامی واقعی بر اساس آموزه‌های وحیانی قرآنی نائل شوم.» جلال‌الدین فارسی حالا در سن هفتادوشش سالگی و از کنج خانه‌اش در فرمانیه تهران در همان معدود گفت‌و‌گوهای خود با مطبوعات هم دست از نفد دولتمردان این سه دهه برنمی دارد. نقدهایی که پایه‌ای‌تر از آن چیزی است که حتی بشود فکرش را کرد.
او به رغم تغییرات ایجاد شده در قانون اساسی ایران، همچنان فراموش نکرده است که پیش‌نویس اولیه قانون اساسی توسط حسن حبیبی و البته به سفارش امام خمینی (ره) در پاریس تهیه شد.
هرچند که آن قانون تغییرات ماهوی بسیار پیدا کرد با این حال فارسی بی‌پرده می‌گوید: «انقلاب ما از آن روزی که قانون آن بر اساس قانون فرانسه نوشته شد و پارلمان و هیأت‌وزرا و دیوان محاسبات با الگوبرداری از آن کشورها شکل گرفت، از «نه شرقی و نه غربی» و الگوی دولت وحیانی-نبوی دور شد».
او حتی می‌گوید: «رابطه من با امام خوب بود اما برخی بدخواهان این رابطه را تضعیف کردند...» و در ادامه می‌گوید: «انقلاب ایران بر اساس آموزه‌های نبوی - وحیانی تحقق پیدا کرد و اگر کسانی که درمصدر قدرت بودند اجازه می‌دادند آن ادبیات انقلابی منتشر شود و اگر دست‌های تبهکاری وجود نداشت، امروز ملت ما به نتایج مطلوب خود در حکومت اسلامی رسیده بود.
جلال‌الدین فارسی اما در تازه‌ترین اظهار‌نظرش با لحنی گزنده و با همان کلیدواژه مخصوص به خود یعنی «اسلام وحیانی و آموزه‌های دینی» دست به تحلیلی متفاوت درباره حوادث پس از انتخابات زده است.
او می‌گوید: من معتقدم که میر‌حسین موسوی و مهدی کروبی هیچ شناختی نسبت به اسلام وحیانی و آموزه‌های دینی ما ندارند. سطح علمی و دانش آنها بسیار نازل است و همین عدم‌آگاهی سبب شده است که در اتخاذ تصمیمات خودشان به بیراهه سوق پیدا کنند. فارسی چندگام جلوتر رفته و مدعی شده است که افرادی که شعار «نه شرقی نه غربی جمهوری ایرانی» را سر می‌دهند به نوعی به سمت فاشیست‌گرایی تمایل پیدا کرده‌اند و فاشیست‌ها از مبانی فکری و نظری موسولینی و هیتلر تبعیت می‌کنند چراکه آنها هم نژادپرست و هم ناسیونالیست بودند.
کلمات کلیدی : نظام، جلال، فارسی
» نظر